kleurig geregeld  
     

 

.

 

gedichten


Het zebrapaard

Een brigadier in Amsterdam
was vreselijk opgewonden,
hij had op straat, achter zijn huis,
een zebrapaard gevonden.

Hij liep wat doelloos over straat
en stond wat op zijn strepen,
totdat hij plots de zebra zag,
die heeft hij toen gegrepen.

Het zebrapaard verschoot van kleur
en wilde nog ontsnappen,
maar de agent zei :” blijven jij,
ik hou niet van die grappen”.

“Een paard in een gestreept kostuum,
dat klopt toch van geen kant,
ben je ontsnapt of slechts ontspoord
wat is er aan de hand?

Het zebrapaard riep:
“nee meneer, ik ben geen crimineel,
in Artis zijn er van mijn soort
genoeg, en zelfs teveel.

Dan ga ik maar de stad in
een wandeling doet mij goed,
op die manier heb ik ook
mijn verloofde laatst ontmoet.

Kom maar eens mee en kijk nou eens
is het geen prachtig schatje?
de diender keek omlaag en zag
een piepklein zebrapadje.

De brigadier uit Amsterdam bedacht:
het is misschien  wel handig,
om hem de teugels om te doen,
dat is ook wel verstandig.

Hoewel het dier erg vriendelijk is,
hij is en blijft toch raar,
wie weet schuilt er onder dat pak
een levensgroot gevaar.

Het zebrapaard bleef keurig staan
en zei toen:”brigadier,
waarom klimt u niet op mijn rug,
dan maken we plezier”.

Het paard riep:” hou mij stevig vast,
dan valt u er niet af,”
en voor de brigadier het wist
gingen ze in een draf.

De Kalverstraat, de Leidsestraat
en toen het Leidseplein,
ze draafden door het Vondelpark,
en gingen richting Gein.

En daar ineens was Artis,
het zebrapaard zei “hier,
hebben ze veel vreemde beesten,
maar nog geen briga-dier”.

De briga-dier in Artis
heeft een hokje in een hoek
en elke zondagmiddag
komt de Zebra op bezoek.

Copyright: © Marieke Lambermont 2012

 

verhalenbundel