|
De koningin van Lapilos
maakt elke dag een rondje,
In haar Lapileze koets
met om haar nek een bontje.
Ze zit daar deftig in haar koets
en zwaait naar alle mensen,
die netjes buigen en haar dan
een goedemorgen wensen.
De koningin van Lapilos
roept af en toe: “koetsier,
als u nu even stoppen kunt
ik wil een glaasje bier.
En na het glaasje bier gaat ze
weer verder met haar rondje,
ze zit weer keurig in haar koets
met om haar nek haar bontje.
De koningin van Lapilos
kijkt af en toe heel treurig,
dan wil ze niet meer deftig zijn
of netjes of heel keurig.
Dan denkt ze stiekem in haar hoofd
“och was ik maar een meisje,
zo eentje met een spijkerbroek
en in haar hand een ijsje”.
Soms denkt ze ook “och was ik maar
z
o’n lief ondeugend hondje”,
dan zucht ze diep en aait maar eens
over haar eigen bontje.
De koningin van Lapilos
is soms een beetje nukkig,
dat komt, het klinkt misschien wat vreemd,
ze is niet echt gelukkig.
Ze kent geen andere koningin
om koffie mee te drinken,
of om te giechelen om de voeten
van haar man die stinken!
Daarom dus maakt de koningin
maar dagelijks een rondje,
daar gaat ze, moederziel alleen,
met om haar nek een bontje.
Copyright: © Marieke Lambermont 2012
|
